Het spaargedrag van de Belgen
“Sparen voor later”, een eenvoudige lijfspreuk; maar voor de gemiddelde Belg een belangrijk mantra. Belgen zijn goede spaarders, dat zal niemand ontkennen. Sociologisch onderzoek heeft nog niet kunnen achterhalen waarom dat precies zo is, maar dat kan de Belg niet deren. Jaar na jaar breekt de Belg Europese spaarrecords zonder daar al te veel moeite voor te doen. Als er dan één activiteit is waarin de Belgische bevolking moeiteloos iedereen de loef afsteekt, dan is het wel sparen.
De financiële crisis die een aantal jaar geleden losbrak, lijkt nu pas door te wegen op heel wat Belgische gezinnen. Vlamingen en Walen voelen nu pas de gevolgen van de onstabiele economische markten en het banenverlies dat daarmee gepaard gaat. In dat opzicht kan je de crisis aanhalen als een van de redenen waarom de Belg zo naarstig blijft sparen, maar dat zou niet genoeg zijn om de algemene tendens te verklaren. Zelfs voor heel wat banken een beroep deden op overheidssteun, kon de Belg indrukwekkende spaarcijfers voorleggen. Als je niet beter wist zou je haast durven beweren dat sparen een nationale hobby was in België.
De laatste cijfers liegen er niet om. De voorbije zomer stond er ongeveer een half miljard euro meer op Belgische spaarboekjes dan vorige jaar. Een mogelijke verklaring waarom de Belg maar blijft sparen, zou de staatswaarborg op het spaargeld kunnen zijn. Als Belg is sparen een erg veilige manier om een financiële buffer op te stellen. De Belgische regering garandeert een staatswaarborg op het spaargeld tot honderdduizend euro. Dat bedrag lijkt op zich al erg hoog, maar voor heel wat Belgen is sparen dan ook haast kinderspel.
Een spaarrekening biedt natuurlijk ook een vorm van financiële zekerheid, een idee waar de Belg ook belang aan hecht. Voor heel wat Belgen houdt sparen dan ook niets meer in dan de letterlijke betekenis van het woord. Je spaart om je toekomt veilig te stelen. Sparen is niet iets dat je doet om na verloop van tijd je kapitaal weer uit te geven. Kan je dan stellen dat een Belg haast spaart om te kunnen sparen? Nou, ja en nee.
Enquêtes geven wel aan dat de Belg probleemloos gebruik maakt van dat appeltje voor de dorst wanneer het noodzakelijk is. Dat idee; noodzakelijk zijn, is natuurlijk relatief. Een wagen die vervangen moet worden is voor de een al net iets belangrijker dan voor de ander. Het bedrag waarop de Belg dan een beroep moet doen lijkt ook een bepalende factor. Een mobiliteitsprobleem hoeft niet altijd worden opgelost met een nieuwe wagen. De vruchten van jarenlang sparen worden dan ook op verschillende manieren geplukt.
De toekomst voorspellen kan natuurlijk niemand, maar het lijkt nutteloos om te stellen dat de Belg zal stoppen met sparen. Waar in andere Europese landen sparen eerder iets bijkomstig werd, blijft het voor de Belg een heus levenswijze. Naast de klassieke spaarrekening blijkt de Belg ook nog steeds erg veel interesse te tonen voor vastgoed. Heb je als Belg geen goedgevulde spaarrekening, dan heb je wel een eigen huis. Ieder vorm van sparen lijkt de Belg dan ook aan te spreken.
